ÖLÜMMən öldüm.Sonra isə gördüm ki,ayaga qalxmışam və bədınimdə olan xəstəlikdə sagalıb.Özümü gümrah hiss edirəm və cənazənin ətrafında mənim yaxınlarım mənim üçün aglayırlar.Mən onların aglamagından kədərlənir və onlara deyirəm:
Mən ölməmişəm,əksinə xəstəliyim sagalıbdır.Amma heç kəs mənim sözümə qulaq asmır,elə bil məni görmür və səsimi eşitmirdilər.Başa düşdüm ki,onlar məndən çox uzaqdırlar.Nəzərimə elə gəldi ki,o cənazə mənim dostumun ya tanışımındir,xüsusilə onun sol yanının dərisi açıq idi və mən gözlərimi ora zilləmişdim.
QƏBİRCənazəni,qüsl və başqa işlərdən sonra,qəbirstanlıga tərəf apardılar.Mən də onlarla bırgə yola düşdüm.
Onların arasında bəzi vəhşi heyvanlar,cürbə-cür yırtıcılar görür və dəhşətə gəlirdim.Lakin başqaları qorxu nədir bilmir,onlar da zərər yetirmirdilər.Elə bil əhilləşmiş və onlarla ünsiyyət tapmışdırlar.
Cənazəni qəbirə qoydular.Mən qəbirə daxil oldum və orada dayanıb tamaşa etməyə başladım.Bu halda məni vahimə və qorxu bürümüşdü.Xüsusilə o vaxt ki,canlılar peyda olub cənazəyə hücum çəkdiklərini gördüm.Cənazəni qəbrə qoyan kişi o canlılara qarşı heç bir reaksiya gostərmirdi.Sanki o da,onları görməyib qəbirdən çıxdı.Mən o cənazəyə baglı oldugumdan canlıları çıxartmaq üçün qəbirə daxil oldum,lakin çox olduqları üçün onlara qələbə çala bilməyib məglubiyyətə ugradım.
Dogrusu,məni elə qorxu bürümüşdü ki,bədənimin bütün üzvləri titrəyirdi.Camaatdan imdadıma çatmaq üçün kömək istədim,lakin heç kəs mənə kömək etmədi.Onlar öz işləri ilə məşgul idilər.Elə bil ki qəbirdəki həngaməni görmürdülər.
Gözlənilmədən qəbirdən başqa şəxslər üzə çixdı.Onlar kömək etdikdən sonra həmin canlılar gözdən itdilər.Onlardan kim olduqlarını soruşmaq istədim.
Dedilər: “Həqiqətən yaxşı əməllər pis əməlləri aradan aparır.” Hud surəsi ayə 114.
Sonra qeyb oldular.Bu həngamədən ayrıldıqdan sonra başa düşdüm ki,camaat qəbirin üstünü örtərək məni darısqal və qaranlıq qəbirin içində qoyub getdilər.
Onların,hətta qohum əqrabamın,dostlarımın və asayişini təmin etdiyim arvad uşaqlarımın evə getdiklərini gördüm.Onların vəfasızlıgını görcək hədsiz dərəcədə kədərləndim.Yalnızlıq və qəbirin qorxusundan,vəhşətindən az qala bagrım çatlasın.
Allahdan başqa hər bir şeydən ümüdümü üzüb həddindən artıq vəhşət və qürbət halında cənazənin boş bir tərəfində əyləşdim və sonrakı hadisələri düşünməyə başladım.
GƏLİN BU DÜNYADA YAXŞI ƏMƏLLƏRLƏ YADDA QALAQ Kİ,O BİRİ DÜNYADA PEŞMAN OLMAYAQ.