Sizin ucun ne derecede onemi var bu setirlerin bilmirem. Men bu setirleri yazarken gozumden damlalar axir klaviatura uzerine. Bu setirlere bir seven olaraq sahib cixin ve yazili setirler olaraq kecmeyin. Oxuduqca yer uzunde insanlar neleri yasayarmis deyeceksiniz buna eminem. Bir tacir ailenin oglu olaraq ilk mektebi 4-cu sinifden basladim oxumaga. Meni bir sinfe verdiler. Muellimem mene hansi sirada oturmaq isteyersen otur dedi. Bir qizin yani bos idi. Orada oturdum. Heyatimi adladigim, gedisi ile meni mehv eden insanla ilk zaman orada danisdim. Usaq yasimda bele onun gozelliyi meni cox tesirlendirmisdi. Goy gozleri, arada bir mene teref donub gulusu, sehv yazdigim cumleleri oz silgisi ile silmesi meni o kicik yasimda ona bagladi. O zaman usaq iken bu bir dostluq idi. Zaman kecdikce onsuz tek saniye bele kecire bilmirdim. Ya men onlara gedib ders eder, ya da o bize gelirdi. Mukemmel bir paylasacagim idi. Ureyini, sevgisini, dostlugunu hele o yasda vermisdi mene. Mektebi birlikde oxuduq ve birge de bitirdik. Orta mektebi bitirdikden sonra ailelerimizden rica etdik ki, her ikimizi eyni universitete yazsinlar. Her ikimiz eyni universitete daxil olduq. Yasimiz dolgunlasdiqca o meni, men onu daha cox sevirdim. Usaqliqdan baslayan dostlugumuz sevgiye, esqe donmusdu. Orta mekteb illerimizi bitirmeye az bir vaxt qalmis ailelerimiz universitetde oxudugumuz anlarda ortaq bir qerar aldilar. Tek ev kiraye tutacaq ikimiz eyni evde qalacaqdiq. Anamda da bizimle qalacaqdi. Ona asiq olmusdum. Eyni duygulari o da yasayirdi ve bunu goren ailelerimiz universiteti bitirdiyimizden sonra evleneceyimizi bele qerara almisdilar. Ýlk defe elini tutdugumda bir daha buraxma demisdim. Yanaqlari qizarmis, utanmis, basini onune eymis, gulumsemis ve elimi berk-berk tutmusdu. Artiq her gun el-ele tutusub derse geder, dersden cixarken de el-ele gezer daha sonra evimize gederdik. Arada bir elleri terleyer ve her terleyisde elini elimden qurulamaq ucun cekerdi. Bunu her etdiyinde ona elimi buraxma deye azarlardim. Her defe de oldu-oldu deyerek gulumseyer ve yeniden elini ovcuma qoyardi. Her sey gozel dunya cennet kimi idi gozumuzde. Ýllerimiz xosbextlik icerisinde axib kecirdi. Nehayet universiteti de bitirmek uzre idik. Ýmtahanlarimiz da baslamisdi. Ýmtahanlari da muveffeqiyyetle verdik. Sevincle sarildiq bir-birimize. Elimi tutdu. Bu gunu qeyd etmek ucun bir kafeye gedib nahar edecekdik. Universitetin qarsisinda yol var idi. O yolun menim ve olercesine sevdiyim insandan ayrilmagimda bu qeder rol oynayacagini bilsem hec bir zaman o yoldan kecmezdim. Neler vermezdim o yolu kecmemek ucun. Eli yene elimde idi, yene elini cekdi, ellerimden. Terlemisdi eli. Dord addim atmisdim. Donub yene azarlayacaqdim. Cunki hem elimi buraxmis, hem de geride qalmisdi. Donub baxdigimda dunya gozunde qaraldi. Yerde idi ve uzunden qan fisqirirdi. Ne edeceyimi bilmedim. Yanina qacaraq uzune yapismis saclarini qaldirdigimda heyatimi bitiren o goruntuyle qarsilasdim. Suretine bir das parcasi bicaq kimi deymis ve baxmaqla doymadigim mavi gozlerinden biri ezilmisdi. Suretinin yarisi yox idi. Qanla qapali diger gozunu temizleyerek mene nese demeye calisirdi. Yoldan kecen bir masinin tekerinin altindan firlayan bir das suretine deymisdi. Olercesine bir sevgini, geleceyimizi bir das parcasinin bitireceyini bilmezdim. Donaraq danismadan uzune baxmaqdan basqa bir sey ede bilmirdim. Ellerini tutub qaldirdim basini koksume qoydu ve elimi berk-berk tutdu. Axan qan ellerimize damlayirdi. Yoldan kecen bir masin durub bizi seyr edirdi. Xestexanaya aparaq dediyimde qanli oldugu ucun buna razi olmadi ve qacib getdi. Hec kim masina almirdi. Etrafima baxib yardim edin demekden, ona donub seni sevirem, meni buraxma demekden basqa bir sey ede bilmirdim. iki deqiqelik bir cirpinisdan sonra qucagimda oldu. Cennet olan Dunya 5 deqiqede cehenneme dondu. Onu itirdiyimden beri iller kecir. Her il ad gununde yoxlugunla boyutduyum sevginin istisini soyutmamaq ucun senin soyuq mezarina gelirem. Olum amansiz oldu vaxtsiz zamansiz oldu. Elimden seni aldi, ogunler harda qaldi. Bir vaxt elimden tutan indi ise sakit yatan ey gozelim yoxlugunun acisi cox agir gelir. Sevinclerim, xeyallarim, umidlerim, rengli dunyam, yasantimin anlami elvida. Elvida yasamaq!
C.a. İyul 21 2011, 06:17 tarafndan sevenurek
